Эхлээд.

Чи хэдэн сайн найзтай вэ гэж би хүмүүсээс нилээн асуудаг. Зарим нэг нь хэдэн найзтайгаа мэддэггүй, зарим нэг нь олон сайн найзтай болох гэж хичээж хуруу даран тоолно.
Олон сайн найзуудтай байх нь сайхан л байх. Сэтгэлд өег, олон хүнтэй таатай харьцаа төрүүлээд л...
Миний хувьд дөрвөн л сайн найзтай. Түүнээс илүү олон найзтай болох боломж бий ч тэр боломжийг би ашиглаж олон найзтай байхаас зайлсхийдэг. Олон найзтай болохоос зайлсхийдэг!
Хачирхалтай сонсогдож байж болох хэдий ч үүнийг тайлбайрлахад эхлээд хэд хэдэн зүйлийн тухай бичиж хариултыг нь өөрөөсөө хайгаадахъя.

Дараа нь.

1. Сэтгэлд хязгаар бий юу?
Их том хүрээтэй асуулт. Магадгүй сэтгэл өөрөө хоосон зүйл учраас түүнд хязгаар байхгүй хэмээн философичдын зүгээс хариулт өгч болох юм. Гэхдээ бусдад зориулж чадах сэтгэл минь цаг хугацаагаар хязгаарлагдана. Мөнх зүйл гэж байдаг эсэхийг мэдэхгүй ч миний мэдэх энэ насны амьдрал хязгаартай. Үүнтэй уялдан үхэл гээч зүйлтэй нүүр тулгарах хүртэл бусдад зориулж чадах сэтгэл мөн адил хязгаартай.
2. Нэг зүйлийг олон хуваах уу?
Энэ харин маш энгийн асуулт. Бага насны хүүхэд бодоод хариулт өгч болно. Бялууг олон хуваах, цөөн хуваах 2-н аль нь нэг хүнд ноогдох хэмжээ нь их байх вэ? Хүн бүр цөөн хуваах нь нэг хүнд их оногдохыг мэднэ.
3. Хоёр замын алиныг нь сонгох вэ?
Нэгэнтээ л сэтгэл гэх бялуу нь хязгаартай юм бол түүнийг олон хуваах уу, эсвэл цөөн хуваах уу? Энэ асуулт хүн бүрийн өнцгөөс харж хариулах асуудал. Олон хуваавал миний нэг хүнд өгөхийг хүсч буй бялууг тэр хүн идэж чадах болов уу?

Эцэст нь.

Энэ хорвоод бид хугацаа богинохон ирсэн. Хэн нэгний төлөө та өөрийн чадах бүхнээ зориул. Хэт олон найзтай байх хэрэгггүй. Тэдэнд таны өгсөн бялуу таалагдаагүй учраас буцаагаад танд өгөх бялуу нь хэр том байх бол. Зөндөө л олон найзтай байдаг, сэтгэлийн гүнд байгаа үгээ дэлгээд ярьчих хүн танд олддоггүй шүү дээ. Гаднаасаа гэрэлтдэг ч таны дотор түнэр харанхуй нуугдан байдаг.


2010.08.31 04:43